davidlynchmomenten

ik voel me leeg
opgezogen
zonder enige notie van emotie
geen enkele spat gevoel
BIZAR
BOOS
MISVORMD
vanbinnen

ik bekijk een winkel vervuld van
spionagemateriaal?
vanaf je gsm kun je vanaf nu zien wie er door het slot van je achterdeur staat te gluren
ZOMAAR
een winkel weggegooid tussen de rest

consumptie

ik bekijk een koppel dat elkaar fotografeert in een bijna lege metrotunnel
onnatuurlijk licht verlicht in een flits
GELUK
HONGER
naar

ENKEL PRIMAIRE GEVOELENS BLIJVEN ZONDER BELLEN BIJ JE BINNENVALLEN
ja
je bent mooi, beeldschoon, uniek, wild, teder en
allesdoenvergetend, maar
wil je me iets zeggen? doe het dan ook
schreeuw het luid
of blaas het zachtjes in mijn linkeroor of
verdwijn

een metro meert aan
een ondergrondse helleslang
bochtig slingert ze zich naar je toe
en opent ze haar poorten
ze sist
ik stap op
struikel
en val
op een dame
geen wijf, geen griet,

maar een Dame
zwart als de lijn tussen hemel en zee in een maanloze nacht
edel

ik bloos en verontschuldig me
ik verontschuldig me en ik bloos
de slang vult zich met ego’s
kauwend, blinkend
stinkend
maar niet Zij
ze leest de brief die ik haar nooit zal schrijven

Slang sist opnieuw en kreunt en trekt zich in beweging
Ze maakt snelheid enkel en alleen om af te kunnen remmen
nooit zal Ze daglicht zien
in Haar eeuwige nacht zal Ze mensen blijven vervoeren
WIJ
Haar schatten
HAAR PROOIEN die Ze nooit langer vast houdt dan enkele haltes

ZE KOKHALST ONS ALTIJD WEER UIT

ik voel me een vreemd wezen met m’n haren voor m’n ogen
mijn eigen cocon


ik schud m'n ogen vrij en zoek
twee witte parels in het ebbengouden gezicht naast me
maar vind enkel
twee neergeslagen nagelringen blinkend in het zwartspiegelende glas voor ons

Slang sist een laatste maal
ik kruip recht
stevig steunend deze keer

ik ontmoet je ogen als voor het eerst
ik voel je branden in mijn nieren
en vraag me af


(hoe lang je zal kijken)